Over Lianne
Tijdens “Deel je Verhaal” in 2017 ben ik voor de eerste keer publiekelijk uit de kast gekomen over mijn pestverleden en wat dit met mij als persoon gedaan heeft. Voor die tijd wist bijna niemand iets van wat ik allemaal heb meegemaakt: gedurende ongeveer mijn hele schooltijd buiten gesloten worden, uitschelden, belachelijk gemaakt worden, etc. Héél veel jaren heb ik het allemaal maar weggestopt en net gedaan alsof er niets aan de hand was.
Het gevolg was dat ik iedereen in mijn omgeving tevreden hield, behalve mijzelf. Anderen steeds maar weer over mijn grenzen liet gaan, nooit voor mijzelf opkwam, ik vaak heel eenzaam was, mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld tot ver onder het vriespunt gedaald waren en ik op een gegeven moment niet meer wist hoe ik nog verder moest leven.
De Ommekeer
Op 28-jarige leeftijd, tijdens een boottocht op vakantie in Egypte, is een foto van mij gemaakt (waar ik niets van wist) en die foto straalde de wanhoop uit van het dieptepunt waar ik mij op dat moment bevond. Toen ik na de vakantie die foto zag, want toen waren er nog geen digitale foto’s, brak ik volledig. Ik wist precies wat er op dat moment, op de rand van die boot, allemaal door mijn hoofd ging en de foto confronteerde mij daar enorm mee. Toen zag ik de dingen letterlijk onder ogen. Dat was voor mij het moment waarop ik besloot “dit moet anders, ik wil weer het plezier in leven terugvinden”.
Vanaf dat moment ben ik gesprekken gaan houden met mensen die ik vertrouwde, heb ik verschillende therapieën en coaching gevolgd, ben ik veel boeken gaan lezen en zelf gestart met opleidingen volgen om mijzelf te ontwikkelen, mij weer te accepteren zoals ik ben, te accepteren wat er allemaal gebeurd is en mij te verdiepen in de pestproblematiek om het beter te kunnen begrijpen.
Het heeft ervoor gezorgd dat ik nu weer heel erg blij ben met mijzelf en ik vol (zelf)vertrouwen in het leven sta, wat een ander daar ook van mag vinden. Ik hou weer van het leven, doe de dingen die ik wil doen en bewaak mijn eigen grenzen zodat anderen daar niet meer overheen gaan. Met mijn 1.94m steek ik al letterlijk boven het maaiveld uit, maar ik durf het nu zeer zeker ook in figuurlijke zin te doen. Ik maak mijn dromen waar en dat is o.a. anderen helpen die om wat voor reden dan ook hun zelfvertrouwen en het blij zijn met zichzelf zijn kwijtgeraakt. Ik ben ongelofelijk trots op mijzelf dat ik mijn negatieve ervaringen heb kunnen omzetten naar zoveel positiviteit en dat gun ik iedereen.
Waar sta ik voor?
Dat ik op mijn eigen, no-nonsense manier de wereld een beetje mooier wil maken. En dat doe ik door kinderen, jongeren en volwassenen met weinig zelfvertrouwen zich weer goed te laten voelen over zichzelf. Goed voelen is positiviteit uitstralen en zo maken we sámen de wereld mooier. Ik sta voor “what you see is what you get” en werk niet met verborgen agenda’s. Af en toe liefdevol confronteren, hoort daar ook bij. Als ik niet tevreden ben met een situatie, zorg ik dat daar verandering in komt. Ik ben klaar met getut en voor mij uitschuiven.
Zelfvertrouwen kun je leren. Het is zeker een weg met hobbels, maar ach, dat zorgt voor afwisseling en dat het nooit saai is. Als ik het kan leren, kan iedereen het leren!
Als je mij kent dan weet je dat:
- Ik van mijn 1.94m lange lijf hou en mijn onhandigheden accepteer. En ik kan nogal onhandig zijn! Dus ik ga nooit skiën, niet goed voor mijn lichamelijke gezondheid.
- Humor mijn middle name is. Mijn motto is: een dag niet gelachen, is voor mij écht een dag niet geleefd.
- Ik nóg een motto heb: een dag geen chocolade gegeten, is een dag niet geleefd.
- Ik in oplossingen denk en niet in problemen.
- Ik vaak van mensen te horen krijg dat ze zo blij zijn met de rust die ik uitstraal.
- Ik het leven nooit mooier maak dan het is en de hobbels accepteer die op mijn pad komen en er op dat moment mee deal.
- Ik anderen graag laat leren van mijn eigen ervaringen.
- Ik op bepaalde vlakken nog steeds een diepgewortelde onzekerheid voel die ontstaan is door mijn pestverleden, maar dat ik mij daar nooit door laat tegenhouden om de dingen te doen die ik graag wil doen.
- Ik allergisch ben voor mensen die in een slachtofferrol blijven zitten en steeds maar weer roepen “waarom gebeurt mij dit altijd”.
- Ik van mensen hou die verantwoordelijkheid durven te nemen voor hun eigen leven.
- Respect mijn grootste kernwaarde is.
